Zevende dag Cuba, vrijdag 9 november 2018

Vandaag dus de grote dag. Danny en Anja op een paard. Na een lekker ontbijtje bij onze casa particulara werden we rond 09:00 opgehaald door een oud mannetje. Die fietste voor ons uit een aantal straten door het dorp heen en daar vandaan het dorp ook uit. Vervolgens kwamen we bij een huis helemaal aan de rand van de bebouwing waar we begroet werden door een soort crocodile Dundee: een grote vent met cowboylaarzen, een enorme hoed en een groot mes op zijn heup. Hij ging ons voor langs een aantal weilanden en akkers om uiteindelijk uit te komen bij een open plek met een grote boom. En daar stonden ze: onze paarden. Na nog wat slikken zijn we er (soepel) opgestapt en kon de rit beginnen. En wat een belevenis!! Met de paarden ga je echt het prachtige dal van Vinales in met modderige weggetjes, steile heuvels en super mooi uitzicht om je heen. Het gaat erg traag gelukkig en die dieren weten precies de weg, maar het was toch een avontuur. Zo mooi en zo prachtig die tocht. De eerste stop was een tabaksplantage waar het proces om sigaren te maken uitgebreid werd gedemonstreerd en waar we ook sigaren konden kopen (wat we ook gedaan hebben). Ook kregen we een heerlijke Mojito (met honing) dus ruim voor 11:00 uur hadden we de eerste alcohol er al weer in zitten. Een leuke stop waar we ook een sigaar kregen om op te roken. Dat durfde ik niet aan, maar Anja heeft het geprobeerd. Stoere Cabalera. De tweede stop, na weer een prachtig stuk te paard, was een koffieplantage waar ze ook honing maakten en een soort rum van Guave (in plaats van suikerriet). Ook daar hebben we wat gekocht (koffie en honing) en ook daar mochten we weer proeven. Waarmee het tweede alcoholische drankje vóór 12 uur een feit was. We moeten weer volledig afkicken straks in Hollanda. Een uurtje later kwamen we bij een prachtig meertje in de heuvels, waar gelegenheid was om te zwemmen. Dat hebben we ook lekker gedaan. Heerlijk, nadat je uren op een paard hebt gezeten. Na het zwemmen namen we weer nagenoeg dezelfde weg terug richting het eindpunt, waarbij nog een paar forse heuvels genomen moesten worden (en het blijft echt spannend op zo’n paard). Maar het was een onvergetelijke dag die we echt niet zouden willen hebben gemist. Nadat we in de kamer even gedoucht hebben zijn we op zoek gegaan naar internetkaarten (gevonden) en zitten we nu met een pina colada (zucht) op het terras bij onze kamer. Vanavond eten we lekker hier weer en morgen moeten we helaas al weer weg richting Cenfuegos. Maar daar zal het ook wel weer leuk zijn. Tot morgen (of, als internet er niet is, tot ooit).