Cape Cod

De titel doet het al een beetje vermoeden: er was helaas geen Boston, dag 2. Anja heeft heel erg haar best gedaan om voor de volgende dag ook een betaalbaar verblijf te regelen, maar dat ging binnen een grote cirkel rondom Boston in ieder geval niet lukken. Wel op een afstand van 50 kilometer, maar daar hadden we natuurlijk niet zoveel aan. Het werd dus Cape Cod. Dat is een hele smalle landtong in Massachusetts wat helemaal vol gebouwd is met strandplaatsjes met helemaal in de punt het plaatsje Provincetown. Dat was onze bestemming, want vanuit dat plaatsje gaan boten om aldaar walvissen te spotten. Het was echter écht slecht weer en dat werd in de 400 kilometer tussen Boston en Provincetown niet beter. Pas op het schiereilandje knapte het ietsje op, maar het bleek motregen en dan is zo'n strandplaatsje niet heel erg boeiend. Maar goed. Het verblijf was verder prima en na twee keer het (wel gezellige) straatje langs het strand rondgewandeld te hebben en ergens wat gegeten te hebben zijn we lekker met een spelletje en een boek de kamer in gegaan en ons verder evengoed wel vermaakt. Volgens de mevrouw van het boten-om-de-walvissen-te-gaan-zien-boekings-kantoor-dingetje zouden de boten misschien morgen wel gaan (vandaag waren ze allemaal vanwege het weer geannuleerd) dus daar hoopten we dan maar op.

Vanmorgen bleek het weer gelukkig wat beter te zijn. Het was in ieder geval gestopt met regenen en we kregen weer een beetje hoop op de boten. Na het ontbijt zijn we naar de haven gewandeld, alwaar we te horen kregen dat de tocht van 10:00 uur in ieder geval niet gevaren had maar dat die van 12:30 uur wel door zou gaan. Men waarschuwde echter wel dat de zee nog erg ruw was en dat zeeziekte vrijwel onvermijdelijk zou zijn. Omdat we die domme vissen echter graag wilden zien hebben we toch maar een kaartje gekocht. Om 12:00 uur scheepten we in en gelukkig kregen we aan boord meteen een pilletje tegen zeeziekte. Na een uur varen kwamen we bij de plaats waar normaal gesproken de walvissen te zien moeten zijn en inderdaad hebben we in een tijdsbestek van een uur ofzo in totaal 4 of 5 walvissen gezien. Je krijgt er echter maar een glimp van te zien, hoewel 1 walvis volledig uit het water sprong. Ze netjes op de foto krijgen is echter een hele opgave, vandaar dat we na thuiskomst meer foto's hadden van lege zee dan van dieren. Maar ja, het was erg leuk en geloof het of niet: het was inderdaad een ruwe zee maar we hebben nergens last van gehad qua zeeziekte. Heerlijk!!! Inmiddels was ook het zonnetje weer gaan schijnen dus we waren weer helemaal 'zen'. Na het weer aan land gaan hebben we snel een snack gegeten en toen zijn we de 425 kilometer naar New York begonnen, waar we net zijn aangekomen. We zitten nu in Brooklyn want Manhattan + auto = kansloos en hier zit een gratis garage onder het hotel. We zijn dus aan de laatste 2 dagen begonnen op de plaats waar we begonnen. In ieder geval is aan het rondrijden bijna een eind gekomen. Morgen het laatste verslagje, nu gaan we zo lekker slapen. Iedereen dank weer voor het lezen en tot morgen!!