Achtste en negende dag Cuba, zaterdag 10 en zondag 11 november 2018

Zaterdagochtend zijn we voor een werkdag prima op tijd opgestaan maar voor een vakantie eigenlijk iets te vroeg. Want om 06:45 vertrok de bus al richting Cienfuegos, dus dat betekende om 05:30 uur op. Nu we erover nadenken: ook te vroeg voor een werkdag. Na een hartelijk afscheid bij onze gastvrouw zijn we het kleine stukje richting de bus gelopen. Daar inchecken en samen met alle andere toeristen wachten op de bus. Die kwam dit keer iets te laat maar dat is geen punt want we zijn al helemaal in de ‘Cuba-stand’: langzaam lopen, langzaam alles doen en je vooral niet gek laten maken door wachtrijen en/of vertragingen. De busreis duurde in totaal 8 uur, maar leuk genoeg stopt hij 2 keer bij een plaats om even te plassen, een koffie te drinken en om wat te eten. Dat maakt de reis weliswaar langer maar zeker een stuk plezieriger. Even voor 15:00 uur kwamen we aan op het busstation van Cienfuegos. Daar had Anja toevallig al vanuit de bus de straat gezien waar ons pension gevestigd was, dus dat was simpel: even wachten tot de meute weg was, alle opdringerige taxichauffeurs van ons afschudden en lekker lopend naar de casa particulara.

Daar begon de ellende. We werden verwelkomd door een oude Cubaan van Duitse afkomst die kennelijk niet echt op onze komst had gerekend. De buurvrouw, aan wie we vroegen of we goed zaten, sprak in rap tempo met hem en rolde zelfs al met haar ogen richting ons van ‘hoe is het mogelijk’. Nadat alle formaliteiten waren afgewikkeld ging de man ons voor naar onze kamer. Een cel uit de hel wat mij betreft: een vierkant hok met een zeer slecht bed, zonder ramen en voor het gevoel niet al te schoon. En dan de badkamer: volledig onder de schimmel, een douche uit 1746 (hadden ze toen al douches?) en een algehele staat van verloedering. We waren nog wel optimistisch maar iedere keer als we richting de stad liepen kwamen we de man weer tegen, kregen we ongevraagd advies waar we heen moesten, waar we moesten eten, welke excursies we moesten doen etc. Misschien gemeend maar zeker heel vervelend. Toen we aangaven dat we de volgende dag richting Playa Larga wilde zou hij ook meteen weer een taxi gaan regelen, maar dat hebben we afgewezen. Want dat kwam er ook nog eens bij: we wilden deze 4 dagen (waarin we verder niets geboekt hadden) een beetje rondkijken en gaan zwemmen in de Varkensbaai (waar USA in 1961 een mislukte poging deed om Fidel Castro te verjagen). Alleen: dat was 150 kilometer rijden en eigenlijk gewoon te ver. Want 150 kilometer over bochtige wegen in een taxi heen, dan ook weer 150 kilometer over 2 dagen terug (want de bus naar Trinidad zou vanuit Cienfuegos vertrekken). En nog niets geboekt. Kortom: ons idee viel ook nog een beetje in het water, wat alles niet veel beter maakte. Na een tochtje door de stad zijn we uiteindelijk om 22:00 uur (ofzo) gaan slapen, nadat we eerst weer langs die vervelende vent moesten. En nadat we via internet zo snel mogelijk een nieuw verblijf voor de komende 3 dagen geboekt hadden. Alles beter dan dit. In de kamer was het bloed verziekend heet (en met de airco aan klopten er steeds pinguïns op de deur) dus rond 06:00 uur de volgende morgen wilde ik (Danny dus) eigenlijk gewoon wegvluchten. Anja ook trouwens, al wist die het beter te verbergen.

We hebben het nog tot 09:00 uur volgehouden en na een kop koffie en een (ook al) zeer slecht ontbijt zijn we bij wijze van spreken zowat de straat uitgehold. Wegwezen bij deze Hotel California hahaha. En zijn we gelopen naar ons nieuwe verblijf, 2 straten verder. Wat een verademing: heerlijk licht met een gescheiden keuken + slaapkamer. Alles netjes en helder, een super aardig echtpaar, 2 super terrassen op het dak en gewoon het gevoel alsof we ‘thuis’ zijn. Geweldig en we zijn weer helemaal blij. Vandaag lekker de stad in geweest waarbij we naar de landpunt van Cienfuegos gegaan zijn per paard en wagen. Hartstikke leuk met zo’n rijtuigje door de stad. Daar aan het strand gezeten in een tentje met een biertje en een broodje en gewoon een hele prettige maar erg warme dag. Het blijft hier maar een graad of 30 met strak zon. Sorry jongens en meisjes. Vanavond gaan we eten in onze casa particulara en daarna even naar het centrale plein om deze blog online te zetten, de foto’s te posten en even de contacten bij te werken. Via de eigenaar van ons verblijf gaan we voor de komende dagen even wat toertjes boeken: we willen nog naar een prachtig strand 18 kilometer hier vandaan, er is nog een mooie waterval in de bergen boven de stad en (heel misschien) is er zelfs nog een mogelijkheid om toch nog naar de Varkensbaai te gaan. Maar daarover later meer. Slaap lekker iedereen en tot gauw weer.